Bedrijfsongeval in een distributiecentrum

• Soort ongeval: bedrijfsongeval
• Letselschade: Meerdere botbreuken, wervelletsel en klapvoet
• Totale vergoeding: € 175.000,00

Op 24 januari 2018 is een MBO-scholiere tijdens haar werk – een bijbaan in een distributiecentrum – op een automatisch treintje gaan staan. Dat was eigenlijk uitdrukkelijk verboden door de werkgever.

Er was een verkeerd product op het treintje gelegd dat bestemd was voor een ander treintje waarmee de vrachtwagen voor een ander filiaal van de winkel moest worden bevoorraad.

Het treintje begon te rijden en de scholiere wankelde, viel en kwam met haar rechter been onder het treintje terecht.

Vanwege de aanwezige beveiliging kwam het treintje tot stilstand. De ploegleider verleende eerste hulp en bevroor de situatie.

Een ambulance werd gebeld en ook de Inspectie SZW werd ingeschakeld. Die stelde een onderzoek in en kwam tot de conclusie dat de sensoren van de beveiliging niet goed waren ingesteld. Het treintje had niet mogen gaan rijden omdat de bewegingen van de scholiere geregistreerd hadden moeten worden.

Opgelopen letsel bij een bedrijfsongeval

De scholiere liep een bekkenbreuk links, een breuk aan het linker been, een klapvoet links en wervelletsel aan de onderrug op.

Na een operatie en een ziekenhuisopname van 15 dagen volgde een opname van 28 dagen in een revalidatiecentrum. Daarna is de scholiere nog gedurende ruim anderhalf jaar door een fysiotherapeut behandeld.

Ondanks dat zij het schooljaar niet kon afmaken kon ze de opleiding in het volgende jaar wel weer oppakken. Dat zij een opleiding op het gebied van ICT volgde maakte namelijk dat zij veelal moest zitten en slechts af en toe moest staan of lopen om te voorkomen dat ze last kreeg van stijfheid.

Uiteindelijke vergoeding van het letsel

Na afronding van haar opleiding is ze gestart als systeembeheerder bij een transportbedrijf in combinatie met een deeltijd HBO-opleiding. Op deze werkplek hoefden geen aanpassingen te worden gedaan qua ergonomie.

In de woning die het slachtoffer met haar vriend ging bewonen waren wel aanpassingen noodzakelijk zoals een inloopdouche en een traplift.

Omdat de gemeente op grond van de WMO geen goede oplossing wilde vergoeden heeft de verzekeraar de aanpassingen aan de woning vergoed, ook voor de toekomst.

Ook de meerkosten voor een auto met automatische transmissie zijn betaald. Ook de huishoudelijke hulp voor het aandeel van het slachtoffer is door de verzekeraar vergoed tot de 75-jarige leeftijd.

Uiteindelijk, met hulp van de experts van Stipt Letselschade is een volgende schadevergoeding geclaimd. In voorschot werd € 47.500,00 betaald. Als afsluitende betaling werd € 127.500,00 overgemaakt met een belastinggarantie voor de totale schade van € 175.000,00. Van dit bedrag was € 15.000,00 smartengeld voor de geleden en nog te lijden pijn en nog te lijden pijn en ongemakken. De immateriële schade dus.